Onderstaande tekst is geschreven door Renske van der Waal. Renske is een creatieve duizendpoot en schrijft onder andere korte verhalen.
Geen weer of regen hield hem tegen. Structureel om 7 uur ’s ochtends liep hij over het strand. Zijn verouderde maar toch boven gemiddelde gespierde lijf bewoog hem voort met een stevige wandelpas. 78 jaar was hij, toch zag je dat er niet aan af. Fitter dan een bierbuik beklede man in midlifecrisis, die ineens bedacht dat zijn jarenlange ‘dieet’ van net iets te veel, misschien toch niet zo’n goed idee was. Overigens net als de veel te belachelijke outfits die ze tegenwoordig onder die betreffende bierbuiken dragen. Nee, hij had een eenvoudig leven, zonder al te veel poespas en zijn voeten stevig op de aarde. Je bereikt tenslotte niets zonder er hard voor te werken. De discipline, nuchterheid, werkethos en dankbaarheid voor die eenvoud, maakte hem tot wie hij was. Met zijn forse pas, haalde hij regelmatig wat mensen met een hond of kinderen in, zo had hij ook met zijn droomvrouw over het strand gewandeld. Helaas was ze enkele jaren geleden overleden. Hij miste haar nog iedere dag, maar haar overlijden, had zijn koers niet veranderd. Inmiddels ervoer hij vreugde met een melancholische weemoed wanneer hij koppels zag waarvan de vrouw vergelijkbare eigenschappen als Louise had: creatief, open, lief en hartelijk, gemengd met een beetje stoer. Zo nu en dan stopte hij weleens bij zo’n paartje om een praatje te maken en dan deelde hij een korte vreugdevolle beleving ter ere van zijn voormalige echtgenote en feliciteerde hij de koppels met hun geluk. Zo droeg hij de liefde die hij voor zijn jarenlange metgezel had voort, tot in de nieuwe generatie.
